’शिवराज अष्टक’ हा सांस्कृतिक ठेवा : दिग्पाल लांजेकर

सर्वप्रथम आपण या चित्रपटांच्या मूळ उद्देशापर्यंत जाऊया. मुळात ‘शिवराज अष्टक’ सुरू करताना ‘फर्जंद’ जेव्हा करायला घेतला, तेव्हा थोडी साशंकता मनात होती. चित्रपटाच्या व्यावसायिक यशाचा मुद्दा डोक्यातच नव्हता तेव्हा. ही एक चळवळ व्हावी, हीच इच्छा होती. जे शिवचरित्र आपण लहानपणापासून वाचलंय, जे आपल्याला गेले ३५० वर्षं प्रेरणा देतंय, ते नवीन पिढीच्या समोर आणावे, हेच मनात होतं. आजच्या मुलांना पुस्तकांपेक्षा चित्रपट आणि ‘स्क्रीन’वरची माध्यमं जास्त भावतात. त्यांच्या भावविश्वात शिवाजी महाराजांचं स्थान निर्माण व्हावं, जेणेकरून पुढे जाऊन हीच मुले खोलात शिरतील, यासाठी हा प्रयत्न होता आणि सांगायला आनंद वाटतो की, या चित्रपटांना प्रेक्षकांचा अपेक्षित प्रतिसाद मिळालासुद्धा. म्हणजे बघा, आपण लहान असताना ‘नाच रे मोरा’ आणि ‘चॉकलेटचा बंगला’ या गाण्यांवर स्नेहसंमेलनात नृत्य सादर करायचो. मध्यंतरी हिंदी चित्रपटांतील अश्लील गाणी या मुलांमध्ये रुजतायेत की काय, अशी आपल्या सगळ्यांनाच भीती वाटत होती. पण, आता चित्र पुन्हा बदललं, ‘युगत मांडली’ भारूडावर बरीच नृत्ये स्नेहसंमेलनांतून दिसून येतात. हा सकारात्मक बदल आहे. मुलांच्या भावविश्वात ‘शिवराज अष्टक’च्या गाण्यांनी यशस्वी प्रवेश केला, ही आमची जमेची बाजू!