दीदी, तुम्हाला विमानच का हवे?

मंगळवारी दुपारच्या सुमारास द. कोलकात्यातील माजरहाट येथील पूल कोसळला. या दुर्घटनेत एकाचा मृत्यू झाला असून अन्य ३० जण जखमी आहेत. मंगळवारी मुख्यमंत्री ममता बॅनर्जी बंगालच्याच उत्तरेकडील टोकावर असलेल्या दार्जिलिंगच्या दौर्यावर होत्या. तिथूनच त्यांनी कोलकात्यामधील अपघाताविषयी चिंता व्यक्त केली आणि बचावकार्य, सर्वतोपरी मदत करण्याचे आश्वासनही दिले. पण, राज्याच्या प्रमुख म्हणून ममतादीदींना तत्काळ आपला दौरा रद्द करून परिस्थितीचे गांभीर्य ओळखून कोलकात्यात दाखल व्हावेसे मात्र वाटले नाही. उलट, कोलकात्यासाठी दुपारनंतरचे विमान नसल्याचे सांगत त्यांनी रात्र दार्जिलिंगमध्येच काढणे पसंत केले. काल बुधवारी ममतादीदी कोलकात्यात दाखल झाल्याही असतीलही. पण, केवळ विमानाच्या अनुपलब्धतेमुळे राज्याच्या प्रमुखाने अशी जबाबदारी झटकणे कितपत योग्य? दुपारी १.४४ वाजता दार्जिलिंगहून कोलकात्यासाठी शेवटचे विमान सुटते. दिवसातून कोलकात्यासाठी दार्जिलिंगला केवळ पाच ते सहा उड्डाणे होतात, त्यापैकी दुपारी १.४४ चे शेवटचे. दार्जिलिंग ते कोलकाता हे राज्यांतर्गतच विमान प्रवासाचे अंतर केवळ १ तास १५ मिनिटांचे. तेव्हा, ममतादीदींना मुख्यमंत्री म्हणून चार्टर प्लेनची व्यवस्था करून संध्याकाळी कोलकात्यात पोहोचताही आले असते. पण, नाही. विमान नसल्याचे शुल्लक कारण पुढे करत प्रवास शक्य नसल्याची सबब पुढे करत माध्यमांचा रोष टाळण्याचा प्रयत्न त्यांनी केला. जर खरंच त्यांना अपघाताची कळकळ असती, जखमींची चिंता असती तर रस्तामार्गानेही जास्त वेळ लागला तरी त्या कोलकात्यात बुधवारी सकाळपर्यंत त्या पोहोचू शकल्या असत्या. रस्तामार्गानेही या जवळपास ६०० किमीच्या प्रवासाला १५ तास लागले असतेच. पण, आपल्या राज्यांच्या लोकांप्रती ममतादीदी म्हणतात तशा त्यांची आपुलकी, कर्तव्य तत्परता, आत्मीयता यांचे दर्शनही झाले असते. पण, अखडू दीदीच त्या... कोणालाही न जुमानणार्या. त्यांच्या ‘माटी’तील ‘मा-मानुष’ पुलाच्या ढिगार्याखाली चिरडून मेले, पण दीदींना मात्र राज्याच्या एका टोकापासून दुसर्या टोकापर्यंत जाण्यासाठी विमानच हवे! यापूर्वीही दीदींच्या राज्यात पूल कोसळून निष्पाप नागरिकांचे बळी गेलेच आहेत. पण, अजूनही दीदींना याचे गांभीर्य नाही. कारण, त्यांचे लक्ष दार्जिलिंगमध्ये बसूनही आता कोलकात्यातही नाही, तर थेट दिल्लीकडे आहे.

‘रिटर्न’ची रडारड