ढाक्याबाहेरची ढेकणे

शेख हसीना यांचे बांगलादेशातील सरकार कोसळले आणि त्याचा आनंद त्या देशातील आंदोलकांसह भारतातील काही पुरोगाम्यांनाही झाला. ज्याप्रमाणे हसीना यांच्यावर आपल्याच देशातून पलायन करण्याची वेळ आली, तशी वेळ भारतीय पंतप्रधानांवरही येईल, असे अप्रत्यक्षपणे सुचवण्याचे पुरोगामी चाळे या मंडळींनी समाजमाध्यमांवरुन केले. पुरोगामी चळवळ्यांबरोबर स्वतःला पत्रकार म्हणविणारी मंडळीही या चिखलफेकीत अगदी आघाडीवर होती. बांगलादेशात परिवर्तन घडले, हुकूमशाही वृत्तीच्या हसीना यांना जनतेने जागा दाखवली, अशीच स्थिती भारतातही लवकरच उद्भवणार म्हणून या नतद्रष्टांना उकळू फुटू लागल्या. यामध्ये सबा नक्वी, राणा अयुब, राजदीप सरदेसाई यांसारख्यांची नावे तर अगदी नेहमीप्रमाणे आघाडीवर होती. कोसळलेला बांगलादेश हा सर्व लोकशाही देशांसाठी एक धडा असल्याचाच सिद्धांत या पुरोगाम्यांनी मांडायला सुरुवात केली. ‘सब ताज उछालें जाएँगे, सब तख्त गिराए जाएंँगे’ म्हणत काहींनी चक्क शेरोशायरीही केली. त्यामुळे एका लोकशाही राष्ट्राच्या पतनाचा हा विकृतोत्सव समाजमाध्यमांवरील ढाक्याबाहेरच्या या ढेकणांनी अक्षरशः साजरा केला. एवढेच नाही, तर जम्मू-काश्मीरच्या माजी मुख्यमंत्री मेहबूबा मुक्ती यांच्या कन्येनेही असेच अकलेचे तारे तोडले. बांगलादेशातील अराजकाऐवजी श्रीलंकेत राजपक्षे यांच्या बंगल्यात घुसून तरणतलावात पोहणार्‍या आंदोलकांचा व्हिडिओ ‘एक्स’वर तिने रिपोस्ट केला आणि लिहिले की, ‘लोककल्याण मार्गावरही असाच तरणतलाव आहे का? कोणी मित्र (तिथे) येईल का ते विचारते.’ या ट्विटमधून मुक्तींची दिवटी नेमकी काय सुचवू पाहत आहे, हे न कळण्याइतपत जनता दुतखुळी नक्कीच नाही. म्यानमार, श्रीलंका, केनिया आणि आता बांगलादेशातही लोकशाही मार्गाने निवडून आलेल्या सरकारला सत्ताच्युत करण्यासाठी जे अराजक माजले, तशीच गोंधळाची परिस्थिती भारतात निर्माण व्हावी, हीच या पुरोगामी कंपूची सुप्त इच्छा. पण, हा भारत आहे, बांगलादेश नाही, याचा मात्र अनेकांना सोयीस्कर विसर पडताना दिसतो. जे बांगलादेशात घडले, ते कदापि भारतात होणे नाही. हो, पण म्हणून भारताने निर्धास्त न राहता, ‘डीप स्टेट’च्या या लोकशाही खिळखिळी करण्याच्या षड्यंत्रांपासून सावध असावे, हे नक्की!