न्यायभक्ती

 

एखाद्याची श्रद्धा, उपासना, भक्ती हा त्या व्यक्तीचा सर्वस्वी व्यक्तिगत विषय, मग ती व्यक्ती अगदी कुठल्याही पदावर का असेना. एखादे संविधानिक पद मिळाले की, त्या व्यक्तीने त्याचा धर्म, संस्कार, संस्कृती खुंटीला टांगून ठेवावे, असा काही नियम नाही. पण, दुर्दैवाने काँग्रेसच्या शासनकाळात एखाद्या सरकारी-शासकीय पदावरील व्यक्तीने आपला धर्म, भक्तीला चार भिंतीत कुलुपबंद करण्याची कुप्रथाच सामान्य झाली. पण, 2014 सालानंतर हे चित्र पालटले. ‘गर्व से कहो हम हिंदू हैं’ ही सामाजिक, धार्मिक भावना पुनर्जागृत झाली. पण, वेळोवेळी त्यावरुनही हिंदूंना, हिंदूंच्या संस्कृतीला दूषणे देण्याचे करंटे प्रकार काही थांबले नाहीत. मग शासकीय कार्यालयांमध्ये देवांच्या तसबिरी ठेवण्यावरील आक्षेपांपासून ते अगदी संरक्षण मंत्री राजनाथ सिंह यांनी फ्रान्समध्ये राफेल विमानांवर स्वस्तिक काढून केलेल्या शस्त्रपूजनावरही पुरोगाम्यांनी शरसंधान साधले. आताही सरन्यायाधीशांनी त्यांच्या मनातील भावना बोलून दाखवल्यावर अशाच विचित्र प्रतिक्रिया उमटल्या. यात कहर केला तो समाजवादी पक्षाचे खा. राम गोपाल यादव यांनी. त्यांनी तर चक्क चंद्रचड यांना शिवी घातली. एवढेच नाही तर “मेलेल्यांना पुन्हा जिवंत केले, तर त्यांची भूतं लोकांच्या मानगुटीवर येऊन बसतात,” असेही धक्कादायक विधान केले. यावरुन वादंग उठताच, यादव यांनी विधानावरुन घुमजाव करण्याचा प्रयत्न केला खरा. पण, मुळात यावरुन समाजवादी पक्षाची राममंदिरविरोधी भूमिका पुनश्च अधोरेखित व्हावी. कारण, याच समाजवादी पक्षाचे मुलायमसिंह यादव मुख्यमंत्री असताना त्यांनी कारसेवकांवर गोळ्या झाडण्याचे आदेश दिले होते आणि शरयू नदी रामभक्तांच्या रक्ताने लाल झाली होती. त्यामुळे एरवी अभिव्यक्ती स्वातंत्र्य, मानवाधिकार वगैरेच्या मोठ्या गप्पा ठोकणारी हीच मंडळी आज देशाच्या सरन्यायाधीशांच्या धार्मिक भावनांची अशी टिंगलटवाळी करताना, त्यांच्या न्यायदानाच्या क्षमतेवरच प्रश्नचिन्ह उपस्थित करताना दिसते, यापेक्षा दुर्दैव ते काय... त्यामुळे ‘सर्वोच्च न्यायालयाने देशात विरोधी पक्षाची भूमिका निभावावी, ही अपेक्षाच मुळी गैर आहे,’ हे चंद्रचूड यांनी ‘आमच्याच बाजूने न्याय हवा’ या विरोधकांच्या न्यायसक्ती’वर नुकतेच केलेले विधान डोळ्यांत अंजन घालणारे ठरावे.