राज्य सरकारने ‘लॉकडाऊन’च्या काळात रिक्षाचालकांना दीड हजार रुपये खात्यात जमा करणार, असे सांगितले होते. त्यासाठी रिक्षाचालकांना ‘ऑनलाईन’ अर्ज भरून देण्यास सचिन यांच्या संस्थेने मदत केली. ‘आयुष्यमान भारत’सारख्या केंद्र सरकारच्या कित्येक योजना लोकांपर्यंत पोहोचविण्याचे कामही त्यांच्या संस्थेमार्फत सुरु असते. घरेलु कामगारांना मोफत भत्ता मिळावा, यासाठी त्यांचेही अर्ज संस्थेतर्फे भरून दिले.
‘कोविड’ लसीकरणासाठी अनेकांना नोंदणी प्रक्रियेत अडचण निर्माण होत असे. त्यामुळे नागरिकांना लसीकरण नोंदणीसाठी मदत करणे आणि लस विनासायास मिळवून देण्यासाठी संस्थेतर्फे प्रयत्न केले गेले. केवळ गोरेगावच नव्हे, तर इतर उपनगरांतील नागरिकांनाही लसीकरणासाठीही सचिन यांनी मदत केली. झोपडपट्टी विभागात राहणारे, दिव्यांग आणि रेशन कार्डधारक दारिद्य्र रेषेखाली असणार्या सर्वांसाठी योग्य मदत मिळविण्याचा प्रयत्न करीत असतात. त्यांना आरोग्य सुविधांसाठी मदत मिळवून दिली जाते. म्हणूनच गोरेगाववासीयांना सचिन यांचा मोठा आधार वाटतो.
सचिन यांचे एक रेस्टॉरंट सुरळीतपणे चालू होते. पण, लोकांसाठी काहीतरी करायचे ही इच्छा कायम त्यांच्या मनात होती. सचिन यांचे वडील नथुराम राजाराम भिलारे यांनी त्यांना “कोणाचे चांगले करता आले नाही, तर किमान वाईटही करू नका,” असे संस्कार केले होते. ते पुढे त्यांच्या आयुष्यभर कामी आले. तरूणांना एक चांगली दिशा मिळावी, या हेतूने राजकरणात पाऊल टाकण्याचा निर्णय सचिन यांनी घेतला. सचिन २०१० मध्ये भाजपशी जोडले गेले, तेव्हापासून त्यांचे कामाचे स्वरूप बघून त्यांना पक्षाने वेळोवेळी पदोन्नती दिली. लोकांच्या मदतीसाठी आपण तत्पर राहावे, या शुद्ध हेतूनेच सचिन राजकारणाकडे पूर्ण वेळ वळले. त्यांच्या या सामाजिक कार्याला पक्षाचीही साथ मिळाली. सचिन म्हणतात की, “खरंतर सामाजिक काम करताना सुदैवाने आम्हाला कोणत्याच अडचणींचा सामना करावा लागला नाही. माजी मुख्यमंत्री आणि विरोधी पक्षनेते देवेंद्र फडणवीस यांचा चांगला पाठिंबा आम्हाला आहे. तसेच भाजपचे महाराष्ट्र प्रदेश उपाध्यक्ष आमदार प्रसाद लाड यांचाही भक्कम पाठिंबा आहे. त्यामुळे काम करताना कोणत्याही अडचणी येत नाही.”
समाजकार्यातील असेच काही अनुभव सचिन भिलारे सांगतात. एके दिवशी सचिन यांनी स्वतः लिलावती रुग्णालयात जाऊन रक्तदान केले, तेव्हा त्यांना रक्ताची मोठ्या प्रमाणात गरज असल्याचे निदर्शनास आले. त्यानंतर त्यांनी एका दिवसात १२ ते १५ बाटल्या रक्त संकलित केले. एका जाहिरात कंपनीचा मालक होते. त्यांना उपचारासाठी इंजेक्शन उपलब्ध होत नव्हते. त्यांच्या पत्नीचाही कोविडमुळे मृत्यू झाला होता. पण, सचिन यांच्या मदतीने एका रुग्णालयात ते इंजेक्शन उपलब्ध झाले आणि त्यांच्या आईचा जीव वाचला. हा एक कायम स्मरणात राहील असाच प्रसंग असल्याचे सचिन भावनिक होऊन सांगतात. ' शिवाय ' ट्रस्टला सामाजिक कार्यात अनेक दात्यांचीं व मित्र परिवाराची सचिन यांना मोठी मदत झाली. ‘शिवाय’च्या विश्वस्त रुपाली कुलकर्णी यांचीही मदत झाल्याचे ते सांगतात.
‘शिवाय चॅरिटेबल ट्रस्ट’नी ज्यांना ज्यांना या संकटसमयी मदतीचा हात दिला, ते सर्व गरजू त्यांना मेसेज करून, तर कधी प्रत्यक्ष भेटून आभार मानायला विसरत नाहीत आणि हेच लोक “कोणालाही मदत हवी असेल, तर त्यांनी केवळ ‘शिवाय’ संस्थेकडे जावे. तुम्हाला नक्की मदत मिळेल,” असे इतरांनाही सूचवितात. कारण, आज हा विश्वास संस्थेने आपल्या कार्यातून गरजूंच्या मनात निर्माण केला आहे. तेव्हा, संस्थेच्या यापुढील कार्यासाठी दै. मुंबई तरुण भारत परिवाराकडून खूप खूप शुभेच्छा.