होमियोपॅथीक तपासणी (केस टेकिंग - २)

 

रुग्णाचे संपूर्ण म्हणणे ऐकून घेतल्यावर मग तज्ज्ञ त्या रुग्णाच्या नातेवाईकांना किंवा त्याच्यासोबत असलेल्या त्याच्या सहकाऱ्यांना रुग्णाविषयी माहिती विचारतात, जेणेकरून सर्व प्रकारची माहिती त्यांना उपलब्ध होते. याशिवाय रुग्णांचे म्हणणे व त्याच्या सहकाऱ्यांचे म्हणणे यातील साम्य व तफावत याचेही त्यांना ज्ञान होते. त्यानुसारच मग त्या रुग्णाची शारीरिक व मानसिक प्रकृती ठरवली जाते. बऱ्याचवेळा असे होते की, रुग्ण होमियोपॅथीचे औषध घ्यायला शेवटी येतो. त्याआधी त्यांनी इतर औषधशास्त्रांची औषधे बराच काळापर्यंत घेतलेली असतात. परंतु, त्याने बरे न वाटल्याने तो होमियोपॅथीकडे येतो. अशा केसमध्ये रुग्णाच्या मूळ आजाराची लक्षणे ही मुख्यत्वे दिसत नाहीत. कारण, त्या रुग्णाने इतर अनेक औषधे, प्रतिजैविके, वेदनाशामक गोळ्या, संप्रेरके, स्टिरॉईडस् अशा अनेक प्रकारच्या तीव्र औषधांचे सेवन केलेले असते. अशा वेळी मुख्य आजाराची लक्षणे व त्याचबरोबर ही औषधे घेतल्याने होणारे त्यांचे दुष्परिणाम यांचीदेखील लक्षणे त्यात समाविष्ट होतात याशिवाय संप्रेरके किंवा स्टिरॉईडस्सारख्या औषधांनी आजार दाबला (संप्रेशन) जातो. या सर्व प्रकारच्या लक्षणांचा नव्याने अभ्यास करावा लागतो. रुग्णाने जेवढी औषधे घेतलेली असतात त्यानुसार तो आजार जुनाट व क्लिष्ट होत जातो. कारण, काही औषधे ही निसर्गनियमानुसार तयार केलेली नसतात व नैसर्गिक घटकांपासूनही तयार केलेली नसतात. होमियोपॅथीक तपासणी पूर्ण झाल्यावर तज्ज्ञ त्यांची स्वत:ची निरीक्षणे व निदान लिहून ठेवतात. या तपासणीत रुग्ण जितक्या खुलेपणाने बोलेल त्यावर या तपासणीचे यश अवलंबून असते. जर संपूर्ण बरे व्हायचे असेल, तर रुग्णांनी होमियोपॅथीतज्ज्ञापासून काहीही लपवू नये. सर्व खरी माहिती द्यावी. ज्यामुळे रोगनिवारणास गती मिळते व लवकर रोगमुक्ती होते.